علامه، روشهاى کلامى را که بعد از رحلت رسول خدا(ص) و فتوحات مسلمین و معاشرت و برخورد با دیگر فرق و ادیان آغاز شد، مورد نقد و بررسى قرار مى دهد. در همین رابطه مباحث عقلى صرف را که در اواخر قرن اول هجرى یعنى اواخر کار امویان و اوایل حکومت عباسیان و پس از ترجمه کتابهاى فلسفى یونانى مطرح شده است، نمى پذیرد.
مولف در این اثر رشته سخن را با تحقیق و بررسی تعاریف سنت و تجدد و رویارویی در جریان سنتگرایی و تجددگرایی آغاز میکند و در فصل نخست درباره دیدگاههای مشروطهخواهان مذهبی و عالمان این جریان و نقاط اشتراک و تمایزات آنان سخن گفته است...
در سال ١٣٠۶ شمسى بنا بر قانونى جدید مردان ایرانى مکلف شدند عمامه و کلاه های سنتی خود را با کلاه پهلوى عوض کنند. دو سال پس از آن پوشیدن لباس هاى ایرانى (قبا، شال، عبا، پوستین، عمامه و غیره) براى تمام افراد مذکر ممنوع شد و جاى آن را ترکیبى از کت و شلوار و کلاه پهلوى گرفت. روحانیون نیز برای پوشیدن لباس معمول خودشان باید برگه مجوز دریافت می کردند.
گرچه امکان ایجاد ارتباط و پیریزی وحدت بین نهضت خیابانی و نهضت جنگل فراهم نشد با این حال این دو نهضت با مقتضیات زمانی و مکانی خود هدفی جز استقلال و آزادی ایران دنبال نمیکردند.
پیامبر(ص) در موقعیت های حساس، عمامه بر سر می گذاشتند و می توان گفت که عمامه جزو لباس های رسمی ایشان بوده است. پیامبر(ص) هم عمامه سیاه بر سر می گذاشتند که نامش سحاب بوده و هم عمامه سفید و عمامه سرخ
امام سیاستهای ضد روحانیت رضاشاه را در راستای منافع کشورهای غربی میدید. از نظر او، رضاشاه از همین رو میکوشید به توصیهی آنها، موقعیت روحانیت را در جامعه تضعیف کند تا کشورهای استعمارگر بیش از پیش بتوانند به خواستههای خود دست یابند
در حالی که تبلیغات مسموم علیه اسلام و روحانیت و حوزههای علمیه، سعی داشت در سطح وسیعی مردم را از اصول راستین اسلام دور کند. امام خمینی در 15 اردیبهشت 1323 ش برابر با 11 جمادی الاول 1363 در سن چهل و دو سالگی، اولین بیانیه سیاسی خود را صادر کردند.
علی دشتی سناتور و نویسنده دوران شاهنشاهی میگوید: بعد از آن سخنرانی کذایی اعلیحضرت در قم و توهین به روحانیت شیعه، از سر اندرز به شاه گفتم، سخنرانی اعلیحضرت در قم توهین به روحانیت شیعه بود که مورد احترام مردم هستند. شاه در پاسخ گفت: «کاری که پدرم نتوانست با اینها انجام دهد، میخواهم من انجام دهم».
سفیر امریکا در ایران،ویلیام سولیوان درخاطرات خودتحت عنوان "مأموریت در ایران" به مطالبی که رهبران آمریکادر در دوران انقلاب ایران و غالباً برای دفاع از موضع خود دربرابر انقلاب اشاره کرده اند ودر خلال آن به جزئیات گفتگوهای خصوصی و محرمانۀ خود با شاه واقداماتی که به منظور توقف جریان انقلاب ایران یا تغییر مسیر آن به عمل آورده ، پرداخته است.